Közde Çay Demle

Yýllar oldu gitti, gelmez demiþsin,
Günlerimi tez say, bakmýþsýn geldim.
Kör talihim yine gülmez demiþsin,
Közde demle bir çay, bakmýþsýn geldim.

Aramýza varsýn girsin uzun yol,
Takvim yapraðýný teker teker yol,
Artýk sürprizlere her an hazýr ol!
Daha batmadan ay, bakmýþsýn geldim.

Kalkan ilk trene atlayacaðým,
Bahçenin çitinden zýplayacaðým,
Bir demet menekþe toplayacaðým;
Islýk sesimi duy, bakmýþsýn geldim.

Ýþtahtan kesildim, katýk istemem,
Çok yorgun olsam da yatak istemem,
Hilâl kaþlarýný çatýk istemem;
Elma-portakal soy, bakmýþsýn geldim.

Ömür sermayemiz henüz bitmeden,
Yakamozlar gölden kaçýp gitmeden,
Þafak horozlarý coþup ötmeden;
Yanan iki mum koy, bakmýþsýn geldim.

Çatlatmayacaðým sabýr taþýný,
Çimen gözlerinden dökme yaþýný,
Pencereye çýk da uzat baþýný;
Dersen yeter gel oy, bakmýþsýn geldim!

Dinsin onca yýlýn hasret sancýsý,
Bir kâbustu geçti bundan öncesi,
Ey gönül köþkümün eþsiz incisi!
Uykuya dalsýn köy, bakmýþsýn geldim…

22.06.2017
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: