Anasız İlk Bayram

Sensiz ilk bayram bu, tadým-tuzum yok,
Kýrýldý dallarým, köküm-özüm yok,
Ýrtifa kaybettim, sohbet-sözüm yok;
Þiirler yaralý, lâl þimdi sazým,
Bu bayram öksüzüm, ah anasýzým!

Anasýz her yaþta insan buruktur,
Yaslandýðýn duvar nemli, çürüktür,
Mutluluk ve neþe senden ýraktýr;
Kýþa döndü güzüm, baharým, yazým,
Bu bayram öksüzüm, ah anasýzým!

Ardýmdan aðlayan anam yok artýk,
Paylaþacaðým bir aným yok artýk,
Say ki damarýmda kaným yok artýk;
Kesilir nefesim; solgun, cansýzým,
Bu bayram öksüzüm, ah anasýzým!

Hani uyuttuðun yorgun dizlerin?
Hâlâ kulaðýmda latif sözlerin,
Kapandý sevgiyle bakan gözlerin;
Sensiz boþluktayým ve sevdasýzým,
Bu bayram öksüzüm, ah anasýzým!

Peþimden gizlice dua kim okur?
Dünya çilesini ömre kim dokur?
Seni de mi yuttu, þu doymaz çukur?
Yanýyor yüreðim, dinmiyor sýzým,
Bu bayram öksüzüm, ah anasýzým!

Düþürmedin dilden, Hay ile Huy’u,
Nurani yaþadýn, sen rahat uyu,
Melekler sunsunlar kevserden suyu;
Hoþgörün halimi, ey oðlum-kýzým,
Bu bayram öksüzüm, ah anasýzým!

20.06.2017
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: