GERÇEK BİR HAYALDİ GEÇMİŞ

Þimdi oturup dalýp geçmiþe bir yolculuk yapmak zamaný.
alýp albümleri eline yad edip hüzünlenmek zamaný.
Dönerken sayfalar bir bir çoðu siyah beyaz azda renkli resimler
Resimlerle geçmiþe gitmek zamaný.

Çocukluðum birden fazla hayallerim
Ve içinde kaybolmuþ arkadaþlýklarým geldi gözüme.
Oyunlar oynadýðýmýz sokaklar kavgalarýmýz sevinçlerimiz geldi aklýma.
Fýrat,ýn kýyýsýnda sahrelerimiz adada koþuþturmalarýmýz düþtü aklýma.

Komþularýmýz geldi bir bir aklýma kimi halamýzdý kimisi teyzemiz.
Ayrý gayrý yoktu biz birbirimiz idik.
Hani komþuda piþer bize de düþer derler ya tamda öyleydik biz.
Ayný mahallenin çocuklarýydýk ayný evlerin evlatlarý gibi.

Dalýp gittim resimlere okul çaðlarým gençliðim..
Geçip giden zamana yenik düþmüþ arkadaþlarým.
Kocaman bir aileyken azalmýþýz farkýnda olmadan eksilirken.
Bizle beraber eskimiþ geçmiþte yaþananlar.

Þimdilerde unutulmuþ bir çok þey insanlýk bile bitmek üzere.
Þöyle bir düþündümde nereden nereye diye içlendim.
Bir kapýyý çalmaya korkar olmuþuz utandým.
Çocukluðumdan utandým bir resimle yaþadýðým geçmiþten utandým.

Oturup þöyle alýp elime resimlere bakmak geldi içimden.
Resimler sahiciydi çünkü eskiydi.
Dostluklar çýkarsýzdý içtendi vede gerçekti.
Þimdiki resimler gibi deðildi onlar siyah ve beyazdý.

Sadeydi renkli deðildi.
Þimdilerde insanlarda renklenmiþ yeni resimler gibi.
Çýnlattým kendi kulaklarýmý çocukluðumun kapattým albümleri
Geceye döndüm yüzümü ay bile karanlýk þimdiki insanlar gibi.

Sosyal Medyada Paylaşın: