bir kaldýraç aradým, kaldýrmak için
altýnda kurt kaynayan taþý
bilmezdi üstünde oturanlar
neler olduðunu derinlerde
kavrulurlardý kendi yaðlarýnda
biri iki etmeye çalýþýrlardý
rütbe derdi de yoktu onlarýn
hani çift maaþ kýyaðý falan
üç beþ kuruþa talim eden iþçi
kendi yorganýný kendi dikme derdinde
duvar dibindeki koca taþa oturur
masal satar, padiþahýn oðluyla evlenmenin
düþünü kurardý
kimse çekmezdi kimsenin altýndan topraðýný
taþ ordaysa, oranýndý, orda kalýrdý
kimse düþünmezdi, hangi zamandan
hangi tarihin armaðaný
yapraðýný bilseler anlarlardý
hangi temelin üstünde
hangi insanlar bakardý
yýkýcýlar geldi sonra
en derindeki en kocaman taþlarý söktüler
yýllanmýþ çýnar gibi köklüydü taþ
dayanamazdý taþken
bilinmeyen bir yere atýlmaya
atýldý!..
baksa taþlý sokaðýn sakinleri
görürler oturulacak taþ kalmamýþ
soracak sorusu ne unutmuþ insanlar
keþke sorsalar deþilen topraðýn karnýný
neden doyuramýyor bizi?
taþlar neden yerinde deðil?
o rütbe gerçekten sizin mi?
hayýr.. ramazan rehaveti deðil bu..
08.06. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.