Küskünlük yaşamın geçmişine…
Tüm susuþlar
Tüm direniþler
Hep boþluk, hep karanlýk
Ve sessizlik…
Zaman ki içinde kayboldukça,
Hayallerim, düþlerim,
Ardýndan gelen öfkeler,
Hep yalnýz zamanlar,
Nisanýn ilk gecesi
Ve ardýndan bulutlanan yaðmur,
Mevsim beyaz, mevsim yeþil,
Ilýk bir rüzgâr tüm geçmiþ,
Yarýnlarýn korkusu,
Geçmiþin özlemi…
Bir merhabaya, bir boyun eðme,
Bir el sallama veda gibi bir cüsse,
Korkularýn içinde karanlýk,
Sen gidiþinin beyhude yalnýzlýðý,
Küskünlük, yaþamýn geçmiþine,
Yalnýzlýðýn geleceðine,
Senin gülüþlerinin eksikliðine,
Tek bir cümlene,
Bir merhabana ayaz yemiþ yürek,
Bakýmsýz bir yaþam,
Koruganlara sýðýnýlmýþ hüznün renk deðiþtirmiþ
Ve sen geldin…
Yenice bir günün,
Yenilenmiþ bir söz, bir hasret, bulamacý cümleler,
Ve ben þaþkýn, neredeki nefeste…
Sen geldin,
Ayak tabanlarý,
Kaldýrýmlar ve
Kýþtan kalma kurumuþ yapraklarla,
Sen düþüncelerime,
Koskoca kýþ sonrasý,
Nisanýn ilk günleri,
Bulutlar daðýnýk
Güneþ gölgeli,
Topraða düþmeye kararsýz,
Yaðmur ve
Tozlanmýþ toprak, asfalt,
Yeni yetme erguvan pembesi,
Yarýný senle özleyen bir ben…
Ellerim boþta,
Gözlerim uzaklardaki açýklarýnda,
Parlamaya çalýþan denizde,
Sen hayalinden yoksun,
Geleceðe ürkek, geçmiþe piþman
Ve sen sesine özlemlerimle bir ben…
Dünlerdeki sen, bu günlerdeki suskun sen, yarýnlara kararsýz sen bakýþlarý ve ben yalnýzlýk sesi…
Karanlýk çarpýþmasý ve korkusu, bir baþ, bir kaçýþ kendine, bir kovalamaca kendinden sona ve küskün bakýþlar kimsesizliðime…
Yalnýzlýðýmdaki kalabalýk görüntüsü sen, kendime kýskanç bakýþlar ve ürkek kelimeler ve bir bekleyiþin zaman kovalayan…
Yarýnsýz bir duruþ özleme inat bir bekleyiþ bir ses, bir gülüþ iþaretinin ardýndaki sen özlemim…
Karanlýk ertesi bir gün sabahý düþleri sen ve içine yalnýzlýðýný kilitlemiþ çarpýk düþlerle ben…
Kesilmiþ artýk gök gürültüleri, unutulmuþ nice sevgili sözleri, bir umutsuzluk gömülmüþ topraðýn derinine, yarýsý özlemin boþ hayaller, seni beklemenin vurgunlarý, yürekte üst üste kýyýmlarda ve gülüþleri kapatan yalnýzlýðýmdaki sen umudu, sen gülüþünü bekleyiþim…
Arda kalan eksik bir yaþam, umutsuz bir bekleyiþ, korku, kurumuþ, eksilen yaþam ve hasretin limiti sen gülüþleri sarsmýþ bedeni ve kol gezen yalnýzlýkla ben ki sen mutlu musun yar sorusu…
Bu zamanlar, sen gittikten sonra, kaçýncý bahar ardý bu yaz baþlangýcý…
Ve sen gittikten sonra ben kaç kez düþlerim de dahil ulak bekledim, olmadý, bir haber foto veya en kýsasýndan bir selam, bir ses bekledim…
Çok zaman geçti gecesi günü art arda yapýþarak, geçiþtirdim hayatýmý, nefeslerimi oyaladým, sabit yýllara bakan gözlerim senden yana döndürdüm hep ama
Kýsa kaldý yýl zamanlarý…
Kýsa kaldý umutlarým ve
kýsa kaldý,
takvim yapraklarýna çizik atýþým…
Oysa sen, yüreðimdeki vuruþlardaydýn… Bunu fark edince ben uykulara sardým kendimi, parlak ay ýþýklarý ile çoðu zaman uykudan önce konuþtum da seni gözledim hep gözledim seni hep bakarsýn bana diye…
Mustafa yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.