herkes ýþýksýz odalara gömülmüþtü
ellerimle koydum pencereme güneþi
beyaz kelebekler kondu sarý, beyaz kýr çiçeklerine
sarý da beyaz da benim
içimden fýþkýrýr çiçekli dal
týrmanýrým ayaðým kaydýkça
daha yukarýlara
yakýn olmak isterim kuþlara
dilimde gönenen sözcük deðin
mavi bir gökyüzü her zaman, an
benden kokusunu yayar
bahar
her mevsim aþk
sana açarým kalbimi
boðmam sözcükleri
öyle duru su gibi bir þeysin
özlenen yeþil cam göbeði mavi
sevgilinin bakýþý yýkanýr
deðdiðinde ayaklarý
kuþburnu, iðde çiçekleri açma zamaný
doðaya sýrt dönmüþ insanlarla
benim de var bir hesabým
neden insanlar kendi virajlarýnda
bunca sert döner diye
kimse bilmiyor mu acaba
önce kendini öldüreceðini..
29.05. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.