GEL
Gel yeter! Ýster sonum ol ister ecelim.
Gel yeter, bir taþ olurum basýp geçtiðin.
Gel yeter, içimi ýsýtmaya yeter gül tenin.
Bir kuru zindandan seyretmeye razýyým, gel...
Gel! Papatyalar, güller soldu gamdan.
Sensiz þehir avare, buralar bana zindan.
Yüzüm gülmez oldu, gecem vermez aman.
Ay karanlýk, gün beter oldu gel...
Karanlýk dostum oldu, sensizlik sýrdaþým.
Etrafýmda dünya ama, sensiz bir baþým.
Uçsuz kaldýrýmlar, yalnýzlýk oldu kardeþim.
Senle kabirde bir ömre razýyým, gel!
Saatler gün oldu, günler ise saniye.
Vuslatý bekleyen, gözlerimde türter gözlerin.
Bir kaç nefes, bir kaç aný... Sonra ecele.
Susuz çöllerinde ölmeye razýyým, gel!
Sonbaharýn elinde, bir çift gül olsam!
Sana dokunsam, elinde gün gün solsam.
Çektiðin burnuna, o son koku ben olsam!
Ellerinde kurumaya razýyým, gel...
Gel, kurusun matemin en saðlam damarý.
Nefesinde baþlasýn isterse son ayrýlýklar.
Gel, yeter uzaktan dahi gözlerinin mehtabý.
Gel! Varlýðýný kaldýramayacaksa da bu sokaklar!
Gözlerinin yanýnda nedir, býrak gitsin aþk.
Hangi masalda var bu huzur, hangi köþk.
Gözlerinden duyulmaz oldu, artýk o meþk!
Dipsiz kuyularýnda ölmeye razýyým, gel!
Gel, býraksýn artýk sonbaharý bulutlar.
Baharda son bulsun, bitsin artýk ayrýlýklar.
Gel, açmasýn artýk hüzün kokan zambaklar.
Gölgelerinde çürümeye razýyým, gel!
Boynunu büktü, yine yüzünü astý tepeler.
Sararmýþ bir yaprak gibi düþer saniyeler.
Elinden tut, bekliyor geçmek için seneler.
Ölümü ellerinden içmeye razýyým, gel...
BURHAN SEVÝMLÝGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burhan SEVİMLİGİL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.