zifiri bir lanetin ayak bileklerine dolanýyor sesim
saðýnda solunda derin yýrtýklar oluþan aklýmý
çarmýha geriyor Azrail..
kimden biraz öteye gitsem
bulamýyorum koyduðum yerde beni
üstelik
kimselere de soramýyorum
kayýp kentlerin yabancý sokaklarýnda
dili dilimden yoksun sessizliklerden medet umuyorken sesim
kanlý býçaklý bir terazinin sol kefesi tartýyor yokluðumu
sað elim sen düþkünü
sol göðsüm
sensizliðe felç
bilhassa
kýlý kýrk yaran bir kýlýca teslim edilmiþken
yar’in emaneti yara
ve illet bir kabusa dönüþmüþken bahar
dönmüþken yaðmur gök yüzünden
üþümek bahane
uçurumlardan attýkça kifayetsiz kelimeleri
hangi daðýn eþkiyasý olur sanýyorsun
yazýlmamýþ þiirler
ve söylenmemiþ türkülerde
kaç kýzýl saçlý gelin ölür
aðzýma vurulan mührün hükmünden
býçaðýn ters tarafý kesiyor kemiklerimi þimdilerde
de hele
kaç kangren aðrýnýn anavataný olur yüreðim
ve
daha kaç aþýðý öldürürüm göðüs boþluðumda
hala sana çalýyorken rengi saçlarýmýn