Aþýk var aptal aþýk prens sanýr kendini Erken açan çiçeði dolu kar boran vurur Aþk aþýðýn boynunda gerdanlýk gibi durur
Damarlara kan yürür kuru dal hayat bulur Aþýk var çekingendir anlatamaz derdini Bað bahçe yeþillenir çaðlayýp coþar sular
Zindan olur geceler periþandýr uykular Kurdu kuþu seviþir can canadýr kumrular Kesilir ayak yerden kanat takar sevdi mi
Aþkýn da hazaný var mahkum her aþk solmaya Yüreðe kýþ gelmiþtir baþlar bulutlanmaya Atlý prens gidince insan kalýr da yaya Ne aþk kalýr ne de meþk akýl baþa erdi mi
Sus pus olur yüreði hýzlý koþan aþýðýn Yanacaðýný bilir döner ateþte yýlgýn Her aþýk biraz deli her aþýk biraz çýlgýn Kesilir ayak yerden aþk gönülü çeldi mi
Coþkun akarken sular birdenbire durulur Aptal aþýk kendini kendi okuyla vurur Yürek bu dayanmaz ki ateþlerde kavrulur Kül olur yana yana anlatamaz derdini
3/Temmuz/2009/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.