KENDİME BİR ÇUVALDIZ

Merhaba,
Bundan yýllar önce yazdýðým özeleþtirinin günümüzde geçerliliðini yitirdiðini düþünerek, Edebiyat Defteri mecrâsýna yeniden dönüyorum. Bu geçersizliði, iki maddede açýklayacaðým.

Ýlki: Son zamanlarda, matbu sanat-edebiyat dergilerinin çoðu yöneticisinde gözlemlediðim anti-demokratik tutumlar. Baþka bir söyleyiþle, demokrasi-dýþý tavýrlar ve yaklaþýmlar. Dergilerinin/kendilerinin sanat-edebiyat felsefe anlayýþlarýný eleþtirmediðiniz sürece, sorun yok. Ama mýzraðýn sivri ucunu onlara þöyle bir hafifçe dokundurduðunuzda bile, sizi onca yýllýk yazarlýðýnýza/þairliðinize bakmadan aforoz ve tasfiye edebiliyorlar. Yüzlerinde eðreti duran demokrat maskelerini hemen bir tarafa fýrlatarak, olanca despotik karakterlerini açýða vurabiliyorlar. Dolayýsýyla, yazýlý sanat-edebiyat dergileri, genelde, birer demokratik mevzi ve baðýmsýz düþünce platformu olmaktan çýktýlar. Tabi, eleþtiri-özeleþtiri düzeneðini dürüstçe çalýþtýran bir-iki dergi vardýr belki fakat onlara da ben eriþemedim, þimdiye deðin.

Ýkincisi þu: Ýletiþim-bildiriþim teknolojisinin bugün vardýðý aþamada, sanat-edebiyat verimlerinin (de) sanal ortamda yayýmlanmalarýna cepheden karþý çýkmak doðru deðil. Yeter ki siz, yazdýðýnýz internet ortamýný hakkaniyet ölçülerinde ve uygarca kullanýn. Dolayýsýyla, insanlara doðru ulaþabilmenin kanallarýný elektronik yüzeylerde de açabiliriz ve açmalýyýz.

Kýsacasý: Bundan böyle, þiir, deneme ve eleþtiri yazýlarýmý, görece daha düzeyli gördüðüm Edebiyat Defteri’nde yayýmlama kararýna vardým.

Ýkinci kez geldiðim bu kavþakta, içerikçe kendimi eleþtirdiðim bir þiirimi yayýmlamakla baþlýyorum iþe. Herkese iyilikler, güzellikler dilerim.
---------------------------------
KENDÝME BÝR ÇUVALDIZ

sen bana kulak asma!
dengesiz ve düzen-dýþý biriyim
saðým-solum belli olmaz
bir bakmýþsýn: gerekçesiz-ölçeksiz
alýp baþýmý gitmiþim yaslanýp yaðmurlara

her beceriksizlikte birinciyimdir
en hafif iþlerde elim ayaðýma dolaþýr
iki yumurta kýrýp omlet yapamam
(hükmen maðlup sayýldým bütün boðuntulara)
süpürülmüþ avluda yürümekten âcizim
sen beni umursama!

þiire bulaþtýðýma bakma sen benim
kayda deðer bir izlek kurguladýðým görülmüþ mü
böyleyim: sökük-dökük
böyleyim: ýþýksýzým
allah’tan soyutlanmýþ enkaz altýnda

bugünlerin habercisiymiþ meðer
o günlerde yaþadýklarým
kalbim avuçlarýmda
çocuktum, ufacýktým, dolaþýrdým ölüleri
uhrevî gölgesinde serviliklerin
sarsýla sarsýla

canýmý sözcük sözcük didikleyen sevgili!
döþüne diken batmýþ bülbül müyüm ne
sürgünlüðüm sesimden anlaþýlýyor
rüzgârýný yüzümün atlasýna yönlendir
sevilmeye sevilmeye pörsüyen avazým var
onu sevmeyi n’olursun öðren
götür beni, turgut uyar’ýn ’göðe bakma duraðý’na
dökülsün belleðinden kardelenli duyumlar
dökülsün bana

(*) : Bir Nokta, Ekim 2016, Sayý 177
bundurmu@gmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın: