yarsýz içimde bir süngü aðýrlýk
bir çiçeksizlik var, kuru toprak
soluk yüzüm renk almýyor güneþten
çiçek yüklü erik aðaçlarýnýn beyaz rengi
güler yüzle baktýklarýyla kalýyor yoluma
nereye varacaðý belli olmayan yol
ince derin ve önü arkasý belirsiz
kayýsý aðacý pür neþe içinde gelin gibi
çözmek istiyor aðlak gökyüzünün sýr yüzünü
yetmiyor arada bir esip gürlemesi, yaðmasý göðün
evlerin yüzü hala donuk, sarý
sorguluyor sevgisizliðini kutuplarýn
ölüyor arada kalan insanlar
bir araç kendi sesini çalmýyor kasette
hoparlör sonuna deðin açýk
tutsak alýyor perþembe pazarýný
kendi seslerini unutturmak istiyor halka
karþýdan karþýya, kendime geçmek istiyorum
ses uzatýyor avazýný
yolumu kesiyor
bana merhaba diyen benim
sevgi çiçeklerini görmeye çalýþan, suyunu veren
bir duayý gerçekleþtirmek için bakýyorum aynaya
06. 04. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.