avuçlarý çýrýlçýplak masallardan gelmiþtim henüz ceylanlar inmemiþti suya içerler sandým avcýnýn kalbine gece inmeden
ve tebeþirle kara tahtaya yazýlan dualarýn okunacaðýna inandým amin deyip üflenmeden
sarmaþýklara dolandým boy vermek için zehir köklerine salýndýðýnda vuruldum karaya vuran yunuslar gibi dalgalar çýldýrýr sandým
oysa zifte bulanmýþtý sular deniz boylu boyunca çamura yatmýþtý bir baþýna soluksuz ve kurak ve martýlar üvey evlatlar gibi seyrediyordu karaya oturan tekneyi