Sakallarýndan akýp, ellerine dökülen Huzurlu bir sabah gibiyim biliyorum Biliyorum Çünkü, gözlerindeki o tirþe maviliði gördüm
Koynuma yatýrdýðým Uykulu bez bebeðim gülümsüyor Oysa Her gece gözyaþlarý ýslatýrdý Göðsümdeki çoraklýðý
Düþün ki; Uçurumlar arasý bir yalnýzlýktý bizimkisi Umudumuzu diri tutan düþümüze Yaslardýk hep baþýmýzý
Ve sonra dilimizde dolanan ayný ezgiler Kucakladý bir boyutta birbirini Göz kýrptý çocukluðun, çocukluðuma Ýçindeki yaþlý bilge kiþi Baðdaþ kurup, dualar okudu avuçlarýma
Hoyrat zamanlardan geçtik Sonra yýðýldýk bir dolu acýyla birbirimizin kapýsýna Hiç bitmeyen hikayelerimiz vardý Hiç okunmamýþ masallarýmýz Yazýlmamýþ þiirlerimiz Söylenmemiþ þarkýlarýmýz, türkülerimiz Þen kahkahalar atýyorduk Birbirimizin derinliðinde kaybolurken…
Biz bir romanýn sonundan baþladýk önsöze yolculuða Sayfa aralarýna döküldü gözyaþlarýmýz Bazen sen þiraze oldun kitabýma Bazen ben kitap oldum sana Okudukça çoðaldýðýmýz…
Dolaþýrken þarkýn soðuk daðlarýnda ruhumuz Ýstanbul çiçek açmýþ, gördüm Ýzmir selam durmuþ baharýn geliþine, duydum… Ve bildim! Seninle her yer bir ülkeydi Seninle her yer, yeni bir þehir Vataným sendin sevdiðim Vatanýnýn ben olduðum gibi…
13:00/05.04.2017
Sevtap Kaya Nurgönül Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.