bütün kuþlar ölmedi dað masalýnda anneleri vardý çünkü yollarýný bekleyen umut yeþil kanatlý bir kelebekti rengarenk çiçekler üstünde uçan sonsuz evren kolay silmezdi bir þeyi baðlamazdý bütün gözleri
bir alan insanýn da uçtuðu mavilikte toplanýrdý orada güzele adým atmasýný bilenler yalnýz düþlerine sahip olanlarýn yol aldýðý rüyasýný gerçekleþtirenlerin dünyasý orada isteyen seçer boyardý bulutunu dilediði renklere beyaz açardý siyah
su akardý kenarýndan, ortasýndan kentlerin köylerin aðaçlý tepelerinde oynardý elma yanaklý çocuklar kýzlar kirazdan küpe takardý kulaklarýna oðlanlar kaval çalardý insan deðildi koyunlar ya da koyunlar insan
bütün aðaçlarýn yaþamasý istenirdi dað masalýnda keçiler gözlenirdi Musa’ya ilâhi emirler gelirken buzaðýya tapýnýlmazdý yine çeþmelerden nimet akardý pis suyla deðiþilmezdi zemzem putlarý kýrardý Ýbrahim Allah ayýrýrdý ay’ý ikiye Muhammet insandý..
02. 04. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.