Döngü!
Ruhuma kök salýyor hüzünlü günler
Yüzümden düþen bin parçaya bölünüyor bazen
Tanrý bir deðil bin bahar indirsede göklerden
Çölde su misali rahmet yüzüme damlayan
bir serap gibi gelip geçer mevsimler gözümün önünden
Yýllar geçiyor bir eflatûn gizi ki, seneler
Leylaklar sümbüller açýyor giysisi sultanlara yakýþan baharda
Kýrk yýl hatrý olur derler ya bir fincan kahvenin
Ben senin güneþinde kavrulmadan
Kurulmadan gönül tahtýna seni nasýl unuturum ilkbahar
Yabancýlaþýrým bazen kendi kendime
Aramam sormam aynalarda kendimi
Þaþarým denizler üstünde kayýp giden gemiler gibi uzaklaþýrým
kendimden
Topraktan çýkan tohum gibi öfkeli
Yeþeren yapraklar gibi sancýlý yüreðim
Bir parça bahar alýr götürür beni uzaklara
Yaðmurlarla can bu!muþ yaban otlar misali
Boþ geçen günleri yaþadým sayamam!
Düþüyor dalýndan her yeþil yaprak günün birinde
Can vermiþ olsada her bahar tanrý
Yeniden doðuyor bir fidan bir tohumdan
Yine ölümüne yaþýyor her baharý......…
Nurten Ak Aygen
02.04. 2016
?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.