sigaraný tüttürüyorsun arkamý döndüðüm yolda
hüznün güneþi olur mu olmadý iþte
çatýk kaþlý bir gün karþýladý beni
ne yapacaðýmý düþündüm
iki uzak daðý birleþtirmek için
kendi tohumlarý yeter miydi her daða
kabaran toprak, derinden fýþkýran su
üstünde yaþamaya çalýþan insan
topraðýn koynundaki solucan
karanlýk günlere alýþamadýðým gibi alýþamadým
yüzündeki karanlýk gölgelere
eski zaman artýðý yakýcý taþlar
yontulmamýþ biçimsiz
ateþ yakmaya çalýþan biri de yok üstelik
güzel günleri toplayýp gidiyor
belirsiz bir zamanda
ölümü bekleyecek
yine de toplayýp öngörünü
öne almak gerek
geriye kaçmýþ adýmýný
büyüdür söz
konuþmazsan kapanýr sevgi musluðu bile
bakýyorum dönüp arkama
geri geri yürüyen sevgiliye
sigarasý sönmemiþ..
29. 03. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.