Geçti cana hasretinle, o en güzel çaðlarým!
Ne gösterdin cemalini, ne de tuttun elimi…
Sevdan ile yandým amma, çaresizim aðlarým!
Ne selamlar gönderdim de, sormadýn ahvalimi…
Boþa gitti emek verip, harcadýðým yýllarým!
Hiçbir yerde kesiþmedi, sana giden yollarým…
Hala açýk tutuyorum, gelir diye kollarým;
Yýllar fena örseledi, doðrultmuyor belimi…
Unutmam hiç mümkün deðil, içimde duran oksun!
O kadar özlüyorum ki, ararým da hep yoksun…
Söyle nasýl hatýrlamam, gönlümün gözü çýksýn;
Bilmiyorum þu baþýmda, esen kavak yeli mi?
Ne yapsam hiç tükenmiyor, ettiðim telaþlarým!
Þeytan gibi görünüyor, gönlümü hep taþlarým…
Ýstesem de eksilmiyor gözümdeki yaþlarým;
Kim kesecek þimdi benim, coþup akan selimi?
Hasretlik bu, bal olsa da insan ondan da býkar!
Gösterseydin gül yüzünü, söyle sanki ne çýkar?
Sevilip de sevmeyenler, hep þimþekleri çeker!
"Dini ayrý kâfir olsa", anlardý þu halimi…
Antalya-2017/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.