Bahar gelince yerden, karýncalar çýkar ya!
Topraðý, bulgur gibi eler, bir yana yýðar...
Göçmen kuþlar dönerken baþý leylek çeker ya!
Hayatýn umutlarý, en çok bahara sýðar...
Önce cemreler düþer, göðe, suya, karaya!
Bacalarý tutarlar, leylekler hep kiraya...
Kýrlangýçlar saçýlýr, hem oraya, buraya;
Arkadan hiç dinmeyen coþkun yaðmurlar yaðar...
Koyun, keçi yavrular, koþar oðlakla kuzu!
Ardýndan gelir hemen, eski martýn dokuzu...
Görünür halkýmýzýn, meþhur sultan nevruzu;
Köylü kýzlar hiç durmaz davarlardan süt saðar...
Kelebekler uçuþur, konar tüm çiçeklere!
Hayata ahenk veren, o caným pürçeklere...
Hayran olur insanlar, görünen gerçeklere!
Bunlar yaþayanlarý, sonsuz sevince boðar...
Bahar, sen ne büyüksün, can getirdin dallara!
Çiçek açar, arýlar gider, gelir ballara...
Papatyalar fal olur, dökülür tüm dillere;
Hayat canlanýr birden, yeni bir mevsim doðar...
Antalya-2017/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
NOT: MÜJDE, ANTALYA’ DA ERÝK VE BADEMLER ÇÝÇEK AÇTI...
ÜSTATLARDAN:
Mor menekþe gülerken kerpiç duvar dibinden
Salkým söðüt uçlarý yeþillenir erkenden
Mutlu çocuk sesleri gelir ta nerelerden
Kýþ günleri geride mevsim artýk ilkbahar.........................................Tülay Bostancý
Duygular hep dirilir, þuera durmaz coþar
Yaz günleri yaklaþýr doða güzele koþar
Bunlarý deðer bilen insan sevgiyle yaþar
Gökte bulut görünmez onu yaðmurlar kovar.................................... DeliGarip(Sezai KAYA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.