DİYEMEM Kİ

Ýnsanlýk aç kalmýþ, vicdanlar kuru,
Bu yaðan doludur, kar diyemem ki.
Ram etmiþ benliði, namertlik uru,
Lal olmuþ ahraz’a, hür diyemem ki.

Mazlumun ahýný, dert eden nerde,
Gonca gül yiðitler, yatmakta yerde,
Nedendir bilinmez, gözdeki perde,
Meclisi mebusan, kör diyemem ki,

Bizdeki merhamet, inceden çýta,
Hainler gezmekte, tam yedi kýta,
Garibin malýný, yükleyip sýrta,
Cihaný gezmeye, kâr diyemem ki.

Müslüman; ilmine yormalý kafa,
Söyleyene deðil, bakmalý lafa,
Doðrularý bir bir, dizmeli rafa,
Hak ile fitneye, bir diyemem ki.

Rahmanýn varlýðý, yanýnda yoksa,
Ecirden ziyade, günahýn çoksa,
Fazla söze karnýn, her daim toksa,
Kadýya, kâtibe, sor diyemem ki.

Çok lafta çok yalan, az olsun sözün,
Namahrem güllere deðmesin gözün,
Dost gibi dost edin, eðmesin yüzün,
Sarhoþu, berduþu, gör diyemem ki.

Þan ile þöhrete, niyedir meyil,
Zalime dik durup, mazluma eðil,
Bak oðul bu sözler, nasihat deðil,
Babanýn dediði, sýr diyemem ki.

Firgatli gam etme, kurtuluþ Hak’ta,
Yol almýþ gemiler, durmaz kýzakta,
Umut vardýr elbet, sanmam uzakta,
Yeniden diriliþ, zor diyemem ki.

Aþýk firgatli-Erdal EBEM


Sosyal Medyada Paylaşın: