nefesimsin
tutup
a
s
ý
y
o
r
l
a
r
seni
kendini bilmez
o
bir kaç tümce
uykusuzluklarýna
bir de
tanýmamalarýna veriyorum
o diri býçak kesmez gövdeni
bir yerde kaçak yapýyor þiir
kaç kiþi bakýyor ayný oyuktan
herkesin gördüðü
farklý
yarasýna tuz basýyor kimi
kimi iyice kanatýyor
dibine varmak için baþlangýcýn
baþlangýç bakýyor ilk sayfadan
ilk sevdiðini yanýna alarak
uyanýyor bir þarkýyla uyuklarken
bir düþün sarmalýnda saðýr
bir dizenin büyüsüyle
aðýr
yola baðdaþ kuruyor kalem
sen boyun baðýný çýkartýp
size kurdele takýyor
ayný yerde kalýyor sen
o býraktýðým ýslak sayfalarý kurutarak
azalýrken
siz k a t m e r l i gül
þiirin direði
içinde yaþayarak yetiþiyorum
yarasýný sarmaya
güler yüzlü bir hemþire gibi
bütün acý çekenler için
e
l
l
e
r
i
m
03. 03. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.