Ýster emanet et kendini bana, Ýstersen kalbinde misafir eyle. Fazla bir kuralým olamaz sana, Kesip atma ama olmaz biþeyle.
Hüzün sýnýrýný ben çoktan aþtým, Gönlümde kesilmiþ cezalar dolu. Kalbin sokaðýnda biraz dolaþtým, Senin sokaðýn sanki Sýratýn yolu.
Býrak beni biraz bal dudaðýnda, Ýçindeki hüzünleri bana alayým. Sen Salla beni azýcýk kucaðýnda, Ve Seninle birlikte toprak olayým.
Yanaklarýn üþürse tenime deðdir, Bedeninde üþüyen yer býrakmam. Artýk baþýný bir tek Tanrý’ya eðdir, Baþka bir günde kalbini yakamam. M.Tahmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.