Şubatta kalırsın

Þubatta kalýrsýn!
Ýçime hüzün taþýr yaþam,
Her akþam.
Bir kartalýn avýna uçarcasýna
Kalbimden bir parça koparýp alýr.
Geride,
Hergün kanayan yarasý kalýr.
Kurur dudaklarým dudaðýný ararým.
Kan damardan çekilir sanki,
Bacaklarýn titrer,yürüyemezsin.
Gözyaþý dökemezsin,
Bedeni hissedemezsin.
Çünkü gitmiþtir aþk umutlarýný alýp,
Yalancý düþlere dalýp,
Seni öyle bir baþýna býrakýp.
Artýk yaðmur taþýmaz siyah bulutlar;
Þubat’ta kurumuþ kalýrsýn.
Nisana sýcaðý taþýmaz rüzgar,
Bir baþýna soðukta
Þubatta kalýrsýn.
Ýlkyaz artýk uzaktýr sana,
Haz vermez artýk kadehler.
Her sabahta seni acýlar bekler;
Güle dönüþecek filizleri nisanda göremezsin.
Kapýya kilit vurmuþtur mutluluk;
Epeyce bir acýrsýn
Sancýrsýn
Anýlarda kalýrsýn;
Sonunda o kalbte
Ýdama mahkum olursun,
Ýnfaz günü gelir,
Her þeyini adadýðýn o kalpte asýlýrsýn.
Tek bir yargýlama olmadan,
Ve son arzun sorulmadan.
Bütün aþký kalpte býrakýr
Þubatta kalýrsýn. M.Tahmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: