ah anne bir ben duyuyorum sanki gecedeki iniltileri gözlerim kapalý evleri dinliyorum nerden bir erkek sesi inecek diye kadýnýn narin bedenine kaba elleri fýrlatýp atacak köþeye aðýtý dolaný dolaný sokaðýn bütün alanýný örtecek sinecek karanlýðýn en kuytu yerine baba dayaðýndan kaçmýþ bir çocuk gibi kollarýyla saracak kendini yýkanacak saðanaðýnda gözyaþlarýnýn
sen bu kadarýný yaþamadýn bilmeyeceksin anne dön geri diyeceksin kucaðýmdaki bebeðime bakýp kimse güldüremez yüzünü onun babasýz kocadýr, hem döver hem sever hem el âlem ne der kime ne deriz el bilmez senin karaný,akýný harman eder savurur da vallahi zerren kalmaz
neymiþ, ne biçim þeymiþ bu el benimle yiyor dayaðý tekmeler ona mý atýlýyor onun boðazý mý sýkýlýyor o mu uyuyor, yatýyor koynunda
el biliyor mu benim her gün çamaþýr gibi sýkýldýðýný canýmýn nasýl güneþe çýktýðýmý süklüm püklüm elimi oðuþturduðumu ölmemek için yaptýðým çabalarý yaþam savaþýmý yüzüme yalancý bir gülücük takýp biri kucaðýmda diðeri eteðimde çocuklarla çayý nasýl geçtiðimi senin yanýna geldiðimi sonra bahçeye
ah anne beni hiç anlamadýn anne olunca anlarsýn demiþtin hani baþýmda eserken kavak yelleri sen de annesin anne sen de annesin beni anla! bu çocuklar nasýl büyür bu adamýn yanýnda tanýk olarak her gün annesinin ezildiðine!..
16. 02. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.