akþamýn yalnýzlýk tadýndayým hani bir dem/býçak aðzý bin cümle günlerin avlusuna umutlarýmý sermiþim oysa günlerin avlusuna nice umutsuz mezarlar kazýlý
susma ey þiir de ki her yârým tamamlanýr elbet vakti geldiðinde
þimdi hiçtir zaman ya da yolcu bir güvercin kanadýnda vakitsizliðimi hasretine say gittiðinden günden beri say ki gönlümün kýrýðý aðýrlýðýnca
muðlak vardýr topraðýn kýpýrtýsýnda ve yaþamak hiçtir o muðlak sonun baþlangýcýnda gördüm ki heybetli þiirler dâhi eðilir eðilir içim her isyanýn da /kavuþmak adýna
ne yazsam da içim biraz ferahlasa; hatýrlýyorum bir çocuðun ýslanmýþ kirpiklerinden kuþlar nereye kanatlanýrdý? sonra evet iyi hatýrlýyorum adým yoktu buðulu pencerelerin ardý sýra kar içime üþürdü / vakit dönenince derin bir yaranýn kavrukluðuna
bir çocuðun düþlerin de yaðmur nasýl yaðardý?
söylesene
yürek öksüz olduktan sonra yâr kimdir sýlâ nere?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Almira Elif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.