Aþka yer yok kalbimde eskidi yürekte köz
Baþka dünyada sanki soluyor hatýralar
Baþka baþka gönülde inledi aheste saz
Tel de sürgün dünümden sadece çalýnýrlar
Uðuldadý yýllarca ibretlik idi her söz
Kalmadý kafesinde aslan bile týk nefes
Ne duydu güldüðümü ne de sormadý bir kez
Çaldý yürek telinde nedense alýnýrlar
Saza söze kanmanýn geçti þimdi zamaný
Kimse aman demesin yazmasýnlar fermaný
Kaldý da bilmedim mi söyle aþkýn imaný
Öyle aþýklar vardý þimdi de salýnýrlar
Sana söylemedim mi sevda uzayýp gitmez
Ona buna aldanma kimse yerini bilmez
Yaratandan baþkasý girip kalbini görmez
Öyle hýrçýn aþýklar alýp da savururlar..
08. 02. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.