bugün bir iki dakika seni düþündüm
ne kadar kötü yanýn varsa saydým
annesine þakadan da olsa
el kaldýrmýþtý dedim
o þýmarýk bir çocuk
o deðil ki benim sevdiðim
sevdiðim aðýr baþlý, oturaklý þöyle
öyle komik þeyler filân da anlatmaz
kalbi yumuþaktýr ama bir kediden
patileri okþar, acýtmaz
baktýðýmda
gözlerinin içi güler
anla iþte bir sen çýkarýyorum senden
sana ne kadar uzak, ne kadar yakýn bilmem
senin gibi deðildir o, hep beni sever
benim sevdiðim þarkýlarý, artistleri
sonra tiyatroyu, resmi, sanatý
yoksul çocuklarý sever
bilirim içinde açýk bir yara var
dünyadýr içi, içinde türlü oyuklar, yangýlar
bazen patlar bir yanardað
koca koca daðlardýr
çiçeðiyle, dalýyla, insanýyla
ayaklarýndan ýrmaklar akar
seni düþündüm bir kaç dakika
yine içim cýz etti nedense
dönüp bana bakmýþsýn gibi
býrakýp balkonda çiçekleri
yanýndaki kýzlarý
düþündüm iþte..
02. 02. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.