GÜNEŞİN ÖZLEMİNDE
Hüzünle büyüyorum yeniden çocukluðuma,
Bir ateþ çemberi içinde kalmýþ insan,
Sen ben herkes muamma birbirine,
Tül perdenin altýnda mevzilenmiþ þeytan!
Kim kimden ne bekler
Kim kimden güçlü?
Sen bana muhtaç;
Ben, sana!
Bir ok saplanýr can damarýma,
Kanar yarasý memleketimin!..
Katran karasý bulanmýþ yüzlerine
Kâr(!) niyetine su dövülür hazanda,
Acýmýþ kalplerden, açýlmýþ gözlere;
Güneþin özlemi bir ulu çýnar!
Her adýmýnda kan damlar gözlerimizden,
Þeker dozludur hep bir elleri,
Sanýrsýn masum bir can kayýðý,
Gizlidir niyetleri, þerdir emeli!
Zamaný harmanladýk, kardýk tarihi
Yüzümüzü döktük gün ortasýna,
Yürür bu eller, bu memleket bizim!
Sarýlýp sevginin birlik rotasýna.
17.12.2016 / Kadriye PERVAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.