annesiz babasýz soðukta titreyen bir çocuk mu ülkem
kül rengini almýþ rengi þimdi güllerin
günlerin kalbi yaralý bir kuþ gibi çýrpýnýyor
özgürlük diye diye konuyor sivri uçlu taþa
seyrediyor yolunda havalanmayan alemi
tutsak almýþ da elem
neyin çalgýsýný çalýyor bu türküsüzler
neyin nesi bu davul
ramazan da deðil hani
oruçta bu ekranlar
zurnasý çalýyor bir kiþinin
hani saltanat çaðý geçmiþti beyim
ne yana baksam eli kolu baðlý insanlar
önlerine uzatýlýr bir sandýk
bir silâh doðrultulur sanki
içinden tavþan çýkacak kuþ çýkacak
toplanacak oylarýmýz çöplükten
adýmlarýmýz toplanýp yakýlacak
ey bahar! iyi kuzular yay çayýra
nasýl bir þey bu kuzularý doðurtan çoban
heey koyunlar! karartýlýrsa bu gökler
ceremesini al da baþýna çal!..
bu sözler benden çýkmadý, halktan..
25. 01. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.