Aşk

Saçlarýn elimde çiçek olup açtýlar,
Dudaklarýndan yüzüme keþfedilmemiþ
bir kýta döküldü,
Sýrtýndan aktý ayaklarýma ahraz bir cennet,
Yataðýmýzý aþkla dolduran güzelliðine
tutuyorsun kalbimi,
Bir çýta, bir ceylan koþuyor gibi
sallanýyor dünya !
Aman Tanrým !
Lütfen bu þarký hiç bitmesin.
Ateþ gülleri içinde yanan ruhum, yoksul kentlere umut olsun.
Bir kadýnýn elinden gökyüzünü içmek,
ömür baðýþlayan zühre yýldýzý mýdýr
hep böyle yaþamanýn..
Bir gecenin destansý bir aþk gördüðü kollarýnda
muma dönüyoruz.
Eriyor, eriyor ve söndükçe parlýyoruz.
Omuzlarýmýzdaki meleklerin kýskanýþlarý
duyuluyor yâr saçlarýndan,
Dünya barýþýna katkýmýz olsun diye
bir daha savaþlarý ateþe veriyoruz.
Idam ediyoruz kadýnlarý sevmek yerine öldüren anlayýþý..
Nefes nefese kalan saatleri uðurlamak yok !
Kahvemizi soðutmayalým,
parmak uçlarýmýz alev alsýn sevgilim..
Kimse bineceði
treni yeþil olmayan ormanlarda
intihar ettirmemeli,
Haber versinler
edebiyatýn abilerine ablalarýna,
Sanat artýk
senin dizlerinde mutluluða merdiven dayamaktýr sevgilim,
Loþ ýþýðý gözlerinin meltemine
canýmýn en can busesi deðiyor.
Gülüþün þiirime göz kýrpýyor
ve gerisi alfabenin otuzuncu harfidir.
Kirpiklerin batýyor
sana doyamayan adamlýðýma,
Etrafýmýz tarihe ölmeyecek bir sevdanýn
kokusunu yayýyor,
Artýk ne sen ne ben
bize merhaba diyen bu sabahý unutmayýz sevgilim..

Þiir : Servan Erdinç
Sosyal Medyada Paylaşın: