SEN

Sevdamýza her yer gülümsüyor,
Sen elifsin, ben sana vavým.
Hasretin bana tuzaklar kuruyor,
Sen avcý, ben avým.

Sen yýldýzlara uzanan sevdamsýn,
Ben mavi yarýnlar biriktiriyorum ikimize,
Avcý sen isen, bana en güzel niþansýn.
Ben de sen yaþýyorsun, kýyma ikimize.

Nefesim tarumar olsada, sana yok þikayet.
Sen bana kýþ, gönül sana yaz olmuþ.
Sensizlik bile olur bana en büyük saadet
Sen gülümseyince, bütün acýlar kaybolmuþ.

Varsýn, Mýsýr’a sultan olmak bana nasip olmasýn,
Gözlerimin nurudur aramýzdaki nun bile,
Yeterki senin kölen olmak, yanýmdan hiç kaybolmasýn.
Seni anýnca, çöller gül bahçesine döndü yine..

Ýnsan sadece sevilmek için mi sever ?
Sen kýldýðým namazda hatýrlanan kâbeye can verensin,
Peygamber olmayý, ay’ý, güneþi, cenneti kim ister ?
Sen her an hepsini bana veren elifsin,

Toprak ana secde eder, melekler sana kuldur.
Senin peþinden gelince, göðsüme huzur doluyor.
Yüz on dört sure, altý bin altý yüz ayetin içinde yüzün görünür.
Beni sadece senin her yerde olan güzelliðin biliyor.

Yurdum, vataným, annem, babam, kardeþim sensin.
Cehennem bile senden geliyorsa, bana kuþ tüyüdür.
Ateþe kucak açarým çünkü sen her yerdesin.
Senden bana gelen her þey kurumayan güldür,

Bu sevdayý seni benim gibi sevenler anlayacaklar
Taþlarýn içinden çýkan suretine ömrüm fedadýr,
Senin ismini kimileri vuslat için anacaklar,
Mal, mülk, sana sarýlmak onlar için aþkýn adýdýr.

Ben ise bir insaný, bir kuþu bile incitmeyeceðim.
Seni sevmek ne olursa olsun kimseye kýymamaktýr,
Senden olmayaný öldürmek mi? Haþa ! Onlarý bile seveceðim.
Gerçek vuslat her adýmda sana hep yanmaktýr,

Denizler, kentler, ben padiþahým diyenler duysun.
Sevgili, sevgiliye kul olmadýkça hiç olmayacaktýr.
Namaz kýlýp, oruç tutmak ne çare? Önce halkýn karný doysun.
Yüreðinde Ömer’ler yeþermeyenler gece gündüz solacaktýr,

Beni eriten, yarimin Mecnûn’a aþýk vereni.
Yaðmurun sesinde, yetimin-öksüzün gözünde..
Her an ben seninleyim diyeni,
Ölümsüzlük yaþayacaktýr senin yüzünde..

Þiir : Servan Erdinç
Sosyal Medyada Paylaşın: