bugün deðil dünden
sana saklýyorum gülüþümü
dudaðýna iþleyerek gülün pembe rengini
beyaz bulutun hafifliðiyle
dokuyorum ellerini
zarafetiyle bir ressamýn
öðerek yüceltme beni
yerin dibine de geçirme
herhangi bir insandan
ne bir fazla
ne de eksiðim
yine de baþým yükseklerde
gökle bir olmayý kutsuyor
kýrmaya bakýyorum zincirlerimi
ne zaman yerde sürüklemeye kalksalar
hesap soruyorum yolda
beni çekip sündürenden
hiç tahammülüm yok
sevgisizliðe býrakýlmýþlýða
buna yakarým türkülerimi
baþýný eðer dað
ýrmak geç der
üstündeki köprüden
bilinçle yoluna devam et
kardeþ olduðunuzu anlat
böyle sancýsýz gelsin yarýn
yanýmda dur, yeter bu kadarcýk su
yüzümüze savrulan günün tozunu
yýkayacak kadar
ölmesin gülmelerimiz
büyüdüðümüzü kimse söylemesin
aðlar sonra
içimizdeki çocuk!..
21. 01. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.