İçimdeki Esaretle Kavgalıyım

Yabancý gelir köhnemiþ sokaklar
Saçma sapan gidiþler.
Umursanmaz sancýlý geliþler
Sýzýsý dinmez sokak lambalarýnýn

Biz
Hiç bir þey olmamýþ gibi davranýrýz
Ellerimiz ile düþlerimizi maðlup ederiz
Dört bir yaný kýrýk, yitik kentin koynunda

Ve biz
Hiç olmadýðýmýz kadar haykýrýrýz
Avuçlarýmýzda közler
Gözlerimizde öksüz çocuklar
Buruk aþk senfonisi dudaklar
Tepeden týrnaða acý yüklüyüz

Yetim bir sevdanýn tetikçisi oluruz
Anýlar siper olur namlu ucuna
Ortada ne ölen var ne de öldürülen
Ruhunu teslim etmiþ gömülen

Bir ihtimal çýkarda gelirse deriz
O vakit
Gölgemizi katlettiðimizi unuturuz
Özlediðimiz ile darmadaðýn bölünürüz
Ölü topraðýndan öpmek istercesine

Remziye ÇELÝK
11/1/2017 Saat 01/26
Sosyal Medyada Paylaşın: