karlý kartpostal gibi her yer
aðaçlar simli karla süslenmiþ
çocuklarýn ayak izleri, kardan adamlar
bembeyaz hava, kar yaðýþý
her þey tamam bir sen eksiksin
belli ki geliþin çok uzaklarda
kaç saatlik yol þunun þurasý demiþ þair
aynen öyle, sanki okyanus var aramýzda
göz açýp kapayacaðýmýz yerde
hasret bir sýkýntýdýr içimizde
özlem çanlarý çoktandýr çalýyor
suskun kalýyor kalbimiz kendi sesine
hem saðýr hem kör olmuþuz
aþk özürlü, duyarsýz sevgisiz biri
geziyor karanlýk kafesinde dünyanýn
belki elimizle kararttýk bilinçsiz
ýþýðýn düðmesine deðecekken elimiz
kapattý son yazan perdesini sahnenin
yine ’gel’ sen desem neye yarar
gelmeyeceðini bile bile
baksam durmadan geldiðin yola
göremem omzundaki karlarý çýrparak
telaþla çýkmaný dar merdivenleri
bembeyaz gülüþünle doldurmaný evimi..
29. 12. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.