MEÇHUL

Karanlýk bir gecenin koynundayým.
Ellerim boþlukta tutunacak bir dal arýyorum.
Uçurumun tam kýyýsýndayým.
Ha düþtüm ha düþeceðim.
Bir esintiye bile direnmeye çaresizim.
Gece katran karasý gözlerin..
Gökyüzü bir kara boþluk.
Üstüme üstüme geliyor her þey.
Gecenin karanlýðýnda yitip gidiyorum.
Bir el uzanýr tutar belki.
Hýzýr misali.
Düþmeden yerlere, kýrýlýp daðýlmadan.
Umutlarým týrpan edilmeden,
Tutar bir el gitme diyerek..
Alýr gecenin o karanlýk koynundan.
Kara gözlerinin içine koyar,
Kal burada kal diyerek.
Hangi derin deryalarýn ateþinde kalmýþým günlerce.
Uçurum kýyýsýnda bir yaprak gibi.
Bir rüzgarla kaybolup gitmek sahipsizce..
Ya tutunmaya çalýþtýðým onca þey.
Koca bir yalanmýþ..
Ne sen varsýn þimdi ne de ben varým.
Uçurumun kýyýsýndayým bir kimsesiz gibi.
Ha düþtüm ha düþeceðim.
Yok olurken ben,
Kaybýmýn faili meçhul..

Mehmet DEMÝR sk.
Sosyal Medyada Paylaşın: