Güneş Çiçeği...

Sana döndüðünde gün bakarak
aklýna düþen her huzme sevinçte
ayçiçeði tarlasýdýr gülüþüm.


ne yana dönse sarý saçlý yapraklar
yüzüne dolanýr boncuklu kâkülleri
yapraðý umut yeþili
rüzgâr bakýþlý yürek delisi
uçur uçura bildiðin kadar
kanatlý uçurtmadýr sevdalýk
göðünde görürse kendini…


þaraplý dudaktan tadýlansa aþk
öptükçe sarhoþlanýr
içtikçe tatlanýr
gümüþ kadehte sunulan sadakat
öpse alnýndan düþ naralarý
gönlünde açar üzüm baðlarý.


ne zaman güne dönse ayçiçeði
güneþin doðduðu yerden alýr sözceyi
çiçeklenir göðsün saklýsý
dizlerine çöker akþamlar
uykulara yaslanýr ya hasret
gözlerinden yakalar bahar insaný
elleri hanýmeli dizeler
yastýðýnda bir baþ eksiði
sus basar rüyayý
ateþe düþer teni…


silkeler üstünü baþýný
takvimler saklar tarhlara
düþ çiçeklerini sular özlem
denize koþar çýplak ayak
teninde soyunur dalgalar
mavilenir su damlasý
içini bir midyeye kapar.


bilir misin?
ayçiçeði nazlý gelindir
gülünce dalgalanýr saçlarý
aðladýðýnda çekirdeklenir kara gözleri
bereketli tarladýr
kadýn severse güneþi
kapýlýr rüzgara savrulur sarýsý
çiçekli sevda tarlasý…

Neslihan Yazýcýlar




Fotoðraf Behiç Günalan.




Sosyal Medyada Paylaşın: