Baþtan aþaðý nem sarardý dünyalarýný sen nemsen benim derdi utangaç bu portre de kim ki camda
gecenin bir yarýsý üzüm salkýmý memelerinden badeler saðýlsaydý saatler boyu sade kahve kokusu sararken avluyu belki de biz bir soyunup bir giyinen denize bakmaktaydýk
ben bensem sen kimsin benim nemsin dedim mi ben miydim o konuþan müzik kulaðýmda sen camda bu arada ýslak deniz dibi cinlerinin diþleri miydi soðuktan takýrdayan
izin verseydi deniz analarý dokuz doðururdu her yüklendiðinde gemi kýyýda baldýr bacak dolaþanlar kimseydi sabaha yakýn bir saatte kaybolurlardý
ya bir çatýda bir damda ya da camda duran kimdi gudubet bir aðýz fikri çeldikce çeldikce asumanýn gülmesi gelir inerdi merdivenlerden sinem ki alaþaðý edip kovuyor muydu geceyi saran rutubeti
gökten binlerce narin zarif kadýn kollarý inip de ince uzun parmaklarýyla bade sunarken sunaklardaki kurbanlarýn kanlý dudaklarý dualar mý mýrýldanýyordu
seni görmüþtüm camdaydýn sen de beni gördün bir an hüznün keþmekeþinde okunan aryalar gibiydik lirikti utangaçlðýmýz
Yüksel Nimet Apel 15/Aralýk/2016/Perþembe/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.