Bu biçare aþýðý sen gönül yurduna kabul etmediðin zaman aman aman ah zalim sevgili aman ben yurtsuz yuvasýz ve lamekan ben periþan ben ki aþk dilenen biçare meczup
ve vagon vagon hayat bir kara teren diren gönlüm dedim diren alenen ve zahiren
ve hangi aþk hangi masal hangi rüya gerçek olmuþ ki herhangi bir zamanýn herhangi gizemli bir seherinde bu biçare aþýðý sen gönül yurdundan kovduðun zaman susuz bir yaz olurdu ömrü hýzla gelip geçen zaman aman aman ah zalim sevgili aman ben yurtsuz yuvasýzken lamekan tuba aðaçlarýnýn altýnda sahipsiz bir mezar olduðumda gelme
payidarýndým senin dildarýndým öyle mi tek bir yaz gününü görmedim mevsimin kýþtý yakýþtý velakin sana çok yakýþtý
nazarlar deðmiþ ki bize soldu artýk Violet’inin meneviþleri portakal çiçeðin limon kokulun þimdi yangýnlardan kalan bir avuç kül oldu yok þimdi onun alnýnda o sýrma kakül
affetmem için seni bir iyilik yap at denize savur küllerimi sevdiðim ege’nin koynuna
Yüksel Nimet Apel 14/Aralýk/2016/Çarþamba/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.