Anne
Yaþ kemale erse de, yokluðu sýzý, elem
Her vakit her haline özlem duyulan anne
Onunla günler bayram, onunla güzel alem
Ayaklarýnýn altý cennet sayýlan anne
Bebeðinin aðzýndan duyunca heceleri
Mutluluða gark olur, þükür der niceleri
Ondan iyi kim bilir uykusuz geceleri
Aðlayýnca yavrusu hemen ayýlan anne
Fidanlar yetiþtirir, korur, kollar yýllarca
Kendi giymez giydirir, allar pullar yýllarca
Hayýr dualarýný edip yollar yýllarca
Dertliyse çocuklarý, kalbi kýyýlan anne
Gece gündüz demeyip verirken onca emek
Bildirmez ahvalini yese de kuru ekmek
Günlerini sevgiyle dokurken ilmek ilmek
Gönüllere sýðmayýp ömre yayýlan anne
Umuduna tutunup yol alýr sevgisiyle
Harcar bütün vaktini tükenmez ilgisiyle
Çiçeklenen dalýna güç verir bilgisiyle
Minik goncalarýný görüp bayýlan anne
Çoluk çocuk içinde ýþýldar yaþlý yüzü
Nasihat aþýsýný tekrar eder son sözü
Yavaþ yavaþ kapanýr hayata bakan gözü
Her kul gibi biçare, yola koyulan anne
Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yılmaz Dereci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.