Ne Yunus Emre’yim Ne Mevlâna Ne de Karacaoðlan Aþkýn izini süren garip bir kulum iþte Nacizene sözlerimi ekleyip ard arda Þiir diyorum adýna Þiir deðil belki de Ama yazmayý seviyorum ruhumla, kalbimle, belleðimle Belki bazýlarý bana kýzýyor Ölümler var hâlâ Aþký yazýyor diye
Sessiz kalýp bir köþeye çekilsem Kaçsam herþeyden, herkesten Yüreðim rahat býrakmýyor ki Dünyayý sevgi kurtaracak Aþk insanlarý barýþtýracak Babamýn kýzýyým diyordun Nerdesin hani..?
nagi han
þiir deðildi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.