kýzýl köklerinden kuruyor hayat avuç avuç bir yalnýzlýk bu diyemediðim hep keder mi kalýr bize gökyüzü söyle aðýr aksak olur adýmlarým içime sinmeyen bahar dallarýndan süzülür aþkýn
oysa aþk ne soylu bir kelime
inciler doðuruyor gözlerim duru bir suyun ýþýðýndan yüzüme vuran söyle bana gökyüzü okyanuslar erer mi suya yaðmurlarý yýkasam
oysa kuðu gölgeleri bu sayýkladýðým
geçiyor geçiyor tüm günler dibine vurarak ardýnda çok acýdým sonraya susuyorum çelik korseler giyiyorum geceye yüreðimi vurmasýn
oysa yýldýzlar büyüyor yine düþlerimde sus karanlýk duymasýn
Beliz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.