. kapa beni yaralarýnýn üzerine ömrünün en incinen yerlerine dudaðým dokunsun aklýnýn odalarýna makas getir, kes saçlarýmý ucundan annem görmesin.
korkar mýsýn beni kendine çýðlýðýmdan tutunup geniþlersin belki aðzýna doðru dünyanýn görürsün kaç kulaçtý denizin aslýnda týrmanamadýðýn o boþluðun boyunu þaþarsýn , susarsýn, büyürsün belki çocukluðunda deneyelim mi
kulaklarýmýza kiraz takýp fotoðraf çektirelim hep o uzaða bakan yüzler gibi olmayalým unutulanlardan belki biri yeniden sever bizi
aðzýmýn aralýk kapýsýndan kaçýveren ismin ismin; ölçümsüz çiçekler gibi açýlýyor göðsümün mevzisine bi hayat daha çek þurdan, þansýna ne çýkarsa mavi pantolonlu bi bulut çocukluðum, gelsin geri. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.