Akþamdan geceye akarken zaman Yeryüzünde kimsesizler için yer açýlýyordu Kimsesizler Kimsenin ses vermediði Kuytu köþelere hapsolunanlar Kimsesizler Hiç kimsenin yüzüne bakmadýðý Alýnlarýndaki umudu saklayanlar
Gecenin karanlýðý hançerlenirken Feryat yükseliyordu kimsesizlerden Bir hançer de onlara saplanýyordu sanki Çünkü gece ümitti onlarca Baþka bir geceye niyetti
Güneþlerin doðuþu, seher vakitleri Romantik deðildi onlar için Belki de tükeniþti geceden kopuþtu Ve yarýný yoktu kimsesizlerin Þu an tek var oluþtu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirsayıklayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.