MEĞER

Ve gece gündüze örtü olup kapatýr ýþýltýlarý.
Gece derin ve sessiz.
Ay ve yýldýz nazlanýr.
Geceye ýþýk olmak ne muazzam.
Oysa her evden sýzan ýþýklar vardý.
Herkesin ayrý ayrýydý içinde yaþadýklarý.
Geceyi bekler gözyaþlarý.
Sessiz aðlayýþlar da geceyi bekler.
Suskunlar dillenir adeta.
Þarkýlar söylenir, aðýtlar karýþýr birbirine.
Ýçine gömülüp kaldýðýmýz yalancý hayatýn bilinmeyenleri.
Görünmeyen sancýlarýmýz.
Þafak sökene kadar ýþýk gibi süzülür her bir yandan.
Geçsin diye unuttuklarýmýz.
Akýp durur geceye ve karanlýða.
Suskunluk nedir diye sormayýn.
Bak geceyi bekleyen yanlarýmýz var.
Geceye aðlayacak gözlerimiz var.
Ha bir de haykýrýþýmýz var.
Kimseler duymasa da.
Ýçimizde yýðýnla hýçkýrýk, boðazýmýzda düðümler.
Ne çok acý meðer..

Mehmet DEMÝR sk.
Sosyal Medyada Paylaşın: