Bir azýlý pranga sabýr,
þükrü bozulmayan nidâdýr hayýflanmalar.
...
Afili yorgunluktan çýktým az önce
soðuk savaþlara ýlýk çay taþýyan anne ellerim
lügatýný dünlere baðýþlayan bir aný sessizliði ile affediyorum kendimi
geçecek herþey diyorum
dolan miyadýn son damlasýnda
bitecek elbet acýlarý ömrün
biliyorum anlamak olmayacak bahtýmda
ötelenecek beklentilerim.
Susulmuþ isy’anlarýn harfleþmiþ hâliyim
kurulmuþ düzenin oyun-bozan çocuðu
tutulmayan tüm sözler k’üflendi aklýmda
düþtüðüm de kalkacak mecal yok
kalktýðýmda tutunacak dal
þansýn kör yaný, gecenin karanlýðýyým
içimde sönmüþ yýldýzlar - aldýrmayýn.
Külümseyerek b’akýlan anýlar koðuþu
silinmiþ kaderlerin izi alnýmdan yansýyan
bir of çekince yýkýlmýyor daðlar öyle hemen
evet aðlarsa birtek anam aðlar
gerisi beyhude ç’aðlar
ötesi boyumdan büyük aðýtlar -falan-
Bu dünya böyle kalmaz der atalarýmýz bir de
gün olur devran döner
ben yarýmlarýmla kalýrým, onlar hep ilerler
hayat dilimde güven lekesi
anlamýný yitirmiþ hevesler
yollar bitmeyen sýzý dizlerimde
bardaklar dolusu döktüðüm içim
gider ansýzýn kendimden
ben’siz kalýrým öyle yine
aklým da sirayet öyküleri
geride yaþanamamýþ dünler
devam eder hayat
biraz virâne
bir’az divâne
- kanarým bir güle allýca yine..