ak'lambaç

yine
kallavi bir beyhudeliðe uçuþuyor ömrüm,
parmak uçlarýmda aðlýyor bakýþlarým.

ceketimde izmarit kokusu,
cebimde düþ kaçkýný sessiz kelimeler.
aðzýmda yatýyakalan bir sessizlik.
ve dudaklarým kömür karasý hep.
öpülmüþ fotoðraflar biriktiriyorum,
ve hüzne batýrýlmýþ geceler çokça.
ay ýþýðýndan bozma sabahlar da aydýnlatmýyor
karanlýðýmý.
epilepsi bir iklimin içinde,
düþe kalka yaðýyor günlerim.
ve bu bana miras kalan kaçýncý ölüm
giydiðim,
bilmiyorum.
yüzümde obur bir iç çekiþ,
gözlerim gebe.
gýrtlaðýmda bilmem kaç tane serseri kelime.
ciðerlerime kadar yorgunum.
bir keman icracýsý gibi,
sol’ yanýmdan çalýyor hayat.

yine boz bir mevsime kaçýyor ömrüm,
diþ etlerimden çekiyor canýmý bu suskunluk.
ak’lambaç oynuyor ruhum,
etrafýmda bunca ölü.
düþlerimde tütün rengi,
içimde soysuz bir þiir virtüözü.

- abdullah cemek


Sosyal Medyada Paylaşın: