Sus yüreðim, Ne kendine ne sevdana dökme içini. Sus yüreðim, sus ki! Bilmesinler, sen sev Mecnun gibi.
Yüce daðlarýn eksik olur mu hiç karý, Aþýk dediðin yanar, kor içindendir hep sol yaný. Yürüsen de koþsan da kaçamazsýn, onsuz bitmez yol yine yarý, Gel Ey Sevgili; tuz bas yarama, bir sen söndürürsün bu harý.
Korkarak bakýlýr mý ah ceylan gözlerine, Pürdikkat kesildim hece hece, kelime kelime sözlerine. Ah dokundum, gelincik tarlasý yüreðine; Tut naçar elimi tut, bizi bekler varalým, aþkýn zirvesine.
Sus yüreðim…Sus..! Sol yanýný da sustur, ürkütme yâri. Sus yüreðim, varsýn bilmesin, Sen bil! Ýnsan fani, Aþkýn&Sevdan baki. RG-15 Ksm 06/03:15 Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçevan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.