Kurulmuþ sandalyelere büyükler, sanki baþka diyarlardan gelmiþler. Biz çocuklar kýsa pantolonlarýmýzla; gözlerimizde umut, umursamazlýk, sevinç ýþýðý; oturduðumuz eski konaklar, cumbalý evler, büyük kapýlar, boyasýz duvarlarda.
**** Ve ben annemin kucaðýnda, þimdi unuttuðum çocukluk yýllarýnda; bilmem hangi sevgi, hangi özenle el bebek gül bebek büyütüldüðüm, bu gün ise hâlâ anlamadýðým kaybolmuþ, unutulmuþ çabalarla.
**** Herkes bir arada, günümüze uymayan resimlerde; kesik saçlar, kýsa etekler. Eþinin giysisini giymiþ teyzem, muziplikten geri durmuyorlar; iki kýzýn kolunda iki bebek, uyuyorlar.
**** Hiç unutulur mu yaþanmýþ günler, yer yer sararmýþ fotoðraflarda. Her biri geçmiþin dilsiz tanýðý, hatýralarda o günleri yaþýyorlar, bakýn biz buradayýz diyorlar; bizim çocuk olduðumuz, çocuklarýmýzýn olmadýðý yýllarda.
**** Bir baþkadýr eski resimlerle geçmiþe dönmek, eðer þaþaalýysa geçenler onunla övünmek; üzülmek yoklukla geçen hatýralara, bir resim ki yarýsý sarý, yarýsý kara.
Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.