MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DÖN NE OLUR KÖYÜNE
vasıf temel

DÖN NE OLUR KÖYÜNE



Demedim mi sana gitme gurbet ele
Oralarda kaybolur,
Yem olursun kurtlara
Karanlýk, dardýr sokaklarý
Gitme,
Köyümüz ’de kentimizde çekelim,
Oralarda çekeceðin sefaleti
Sahibin olmaz, güçlülere kul olur ezerler seni
Farklý biri olur unutursun geçmiþini
Tanýyamazsýn kendini, kendini

Onlar gibi yaþamaya özenir,
Kiþiliðini kaybedersin
Dönüþü olmayan yola girer geri dönemezsin
Karakterini kiþiliðini kaybettikten sonra
Geri dönsen de,
Topluma kendini kazandýramazsýn

Kurtlar sofrasýna meze taþýr yorulursun
Kim güçlüyse hep o kazanýr kalýr ayakta
Kullanýrlar senin gibi kimsesiz ve yetimleri
Fiziki gücün ne kadar güçlü olsa da
Her vurduðunu yere yýksan da
Her zaman kullanýrlar
Bir tazý gibi ava salarlar seni
Ýþleri bitince
Senden ümitlerini kesince
Ýþe yaramayacak duruma düþünce
Issýz bir yere atarlar seni

Oralarda vardýr adi þerefsizler
Hepsi birer bataklýk timsahýdýr onlar
Sinsice yaklaþýr tuzaða düþürürler
Bataklýðýn derinliklerine çekerler
Zaman geçer ömründen ömürler gider
Çok geç olur anlarsýn mutlaka ama
Hayattan çok þey kaybettiðini geç farkýna varýrsýn

Aile baðý olmayanlara,
Hayat toz pembe dir onlara,
Iþýl, ýþýl gece kulübü pavyonu,
Göz alýcýdýr eðlence yerleri
Dansözler el kadar elbiseler içinde raks ederken
O eðlence yerlerinde
Huriler arasýnda zannedersin birden kendini
Batak hanelere
Rakslarýyla baðlýyorlar senin gibi zavallýlarý
Çektikçe esrarý, kadeh, kadeh içtikçe meyleri
Baþka bir dünya da yaþadýðýný düþünürsün
Demedim mi defalarca yol yakýn iken dön geri
Sana uyuþturucu verirler
Uçuyor sanýrsýn cennetin köþelerinde
Ayrýlamazsýn bir daha o þerefsizlerin ayak diplerinden

Bitersin saðlýðýn elden gider kandýrýrlar seni
Ýnce hastalýða kalýr
Dönersin bir kuru, bir kemiðe
Canlý bir iskelet kalýrsýn

Altýna bir cafcaflý araba çekerler
Koluna da yüzü gözü boyalý birde hatun takarlar
Ayaðýnda apartman ökçeli ayakkabýsý
Senin gözünü iþte böyle boyarlar
Kandýrýrlar hayal dünyasýnda yaþarsýn sanki
Zannedersin ki gerçek hayat gerçek yaþam bu
Sana bir iþ bitirtirler çekip vurursun bir serseriyi
Belki de bir zavallýyý
O zaman yaþamanýn anlamý kalmaz senin için
Ýþte gerçek hayatýn yaþamýn sonudur o an
Ölmek istersin

Belki bir uçurumun dibinde
Belki bir ormanýn çalýlarý arasýnda
Belki de aðaç dibinde yada bir kuytuda
Belki bir caddenin kaldýrým taþý üzerinde
Cansýz bedenini bulurlar
Belki de cesedin hiç bulunmayacak
Cesedin bulunsa da kimsesiz mezarlýðýna defnedilecek

Düþmanýn yok ki oralarda vuruþasýn
Seni kullanýrlar menfaatleri, çýkarlarý için
Söndürürler geleceðini ve hayatýný
Yuva kuramaz düzgün bir yaþantýn olmaz
Dönmek istersin o cennet sýlana
Muhtaç olursun inan köyünün bir avuç kara topraðýna
Akrabalarýn sana küs olsalar da
Çünkü senin baba ocaðýn senin ana vatanýn
Doðup büyüdüðün bu köy
Ne olursan ol seni yine de sarar kollarýna

Bir kuþ gibi düþme tuzaða
Çið çið yerler býrakmazlar kemiðini yarýna
Tuzaða düþtün mü
Kanadýn mý var süzülerek uçmaya
Kaçýp gelsen kurtulabilsen keþke oralardan
Gurur yapma çiðne gururunu dön köyüne
Oralarda kalma
Soðuktur havasý ýsýtan olmaz yüreðini gönlünü
Kimse sarmaz doðduðun topraklar gibi seni kollarýna
Çamurlu tozlu topraklý koþup oynadýðýn köy yollarýnda
Kimse sana karþý koymaz koyamaz
Kimse seni kovamaz

Dostum gel ne olur yol yakýnken dön geri
Gençliðini heba etme koþma asalaklarýn peþinden
Allah ‘a kul, ol kendine hizmetkar

Bu kentin, bu köyün insanlarý
Fakir ama gönlü Zengin’dir
Kabul ederler her zaman sofrasýna seni
Dön köyüne türküler söyleyelim
Fýndýk toplayýp bahçelerde horun tepelim
Kendimiz olalým ,olalým kendimizin aðasý paþasý
Döndüðünde Vasýf’da eþlik eder sana
Birde çekeriz on dörtlülerimizi
Þerefine atar yýkarýz
Neþelenir, neþe katarýz köy halkýna
Diðer bahçelerdeki çalýþanlarda
Neþemize ortak olur onlarda patlatýr mermileri
Dön ne olur dostum dön gel köyüne

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
09.11.2016 PERÞEMBE

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.