Azalýr da hazanda hüzünler Kýþa duran aðaçlarda yeþerir kimi zaman Unuttuðun gülüþler eklenir güneþe Ellerini bahar meltemi sarar Bir bakýþla dünya ekseninde þaþarken Olur, aþkýn da geri dönüþü Saplanýr tatlý hançerler usulca Dudaklarýn, gözlerinle güler.
Sessizliði yýkar sevgi duvarý Yeniden kýmýldar dallarda çiçekler Geceye yürürken ayazda kenetlenen eller Düþ kurup ýsýnýr yüreðinde. Döner durur dünya eteklerini savurarak Yýldýz eker durmadan uyanan gökyüzü Dalarken deliþmen rüyalara gözler Muradýna dizilir hudutsuz dizeler.
Özlem fýrtýna eker yoksul saatlere Sancýlanan bakýþlar eðirir kirpikler Sarýldýkça sarýlýr üç harfin yumaðý Ýçine taþýnan her bakýþta seslenir aþk Gökyüzü aldanýr gündüze, geceye Ýçinde saklanmadan yürür sevgi Saatin akrebine, yelkovanýna bakmaz Sevgilinin yanýnda zaman yoktur çünkü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.