sesini çýkarmak istiyorum sessizliðimin
güneþi az evlere güneþ sipariþ edip
siyah perdesini yýrtmak istiyorum ay’ýn
hani onlarýn çocuklarý da güzel okullarda okusun
çikolata alsýn anneleri
oyuncaklarý olsun
bütün özlemleri yakmak istiyorum
ne kadar uzun olursa olsun aradaki mesafe
ulaþmakla kavuþamamak arasý sevgiliye
gitmek istiyorum bu dað sorunlarý devirip
en yakýnýna güneþin
ve sormak
dili belâsý olsa da
bülbülün çilesi
-neden bunca zordur her eve girmek?
bilmem bekleyen az mý eli çenesinde
rüzgârý göðsünde unutan
geçti yirmi beþlik simit devri
sokakta seksek oynamýyor çocuklar
sözde kazara ölen oluyor atýlan bombalarda
ölü annesinin baþýnda aðlayan
her çocuk sað salim dönmüyor evine
babasýný beklemiyor
sesim nereye kadar gider bilmiyorum
nasýl yere indiririm gökyüzünü
sadece güzel yaþasýn istiyorum insanlar
benim ekmeðim aþým varsa
herkesin olsun
dünyanýn yükü omzuna binmesin çocuklarýn
kazýlmýþ mezar gibi
bakmasýnlar!..
07. 11. 2016 & Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.